Santiago, de festas

As festas do Apóstolo este ano sálvanse polo humor que puxo no pregón Roberto Vilar. Por el non pensamos na crise durante unha semana. A súa intervención no balcón do Concello ata nos levou a pensar que a crise institucional é cousa do pasado e que agora o que importa é pasalo ben co programa musical e sobre todo cos fogos da véspera e o día de remate. Nunca tan necesarios foron como agora eses foguetes que son en si mesmos unha perda de cartos, pero que nos fan pensar que a situación non é tan abafante como a pintan se escoitamos estourar a pólvora. Con todo, a novidade máis importante deste ano son os voluntarios que ofrecen axuda á turistas pola cidade. Foi esta unha gran idea que puxo en marcha o Concello coa Asociación de Hostalaría de Santiago. En momentos difíciles, ideas creativas, que non custan nada e aportan beneficios a longo prazo. En primeiro lugar para ós rapaces e rapazas que toman parte nesta experiencia. Unha iniciativa que debería ter continuidade porque o labor que se desenvolve non pode interpretarse en clave de marcha atrás, senón que o voluntariado debe significar unha aposta de futuro pola axuda ós demais nas festas do Apóstolo. As rúas da capital de Galicia non son estes días dos santiagueses, pertencen a esas recuas de xente que a invade. As festas tampouco son locais, van máis alá do perímetro municipal porque as de Compostela propiamente ditas son as da Ascensión, asociadas ó espertar da cidade coa primavera. As do Apóstolo desbordan cada mes de xullo tódalas previsións e os peregrinos fanse coa zona histórica ás xeiras, segundo van chegando. Non temos aínda terraza na Alameda, pero si a maqueta. O ano que vén vémonos alí. Santiagosiete, nº. 264, 24 de xullo de 2013, páxina 4